Në një telefonatë të përgjuar rishtazi, një ushtar i ushtrisë ruse diskuton me gruan e tij mundësinë e arratisjes në Rusi.
Ushtari ka dezertuar dhe është fshehur në territorin e pushtuar ukrainas.
Ai thotë se madje është i gatshëm të përballet me gjyq vetëm për të shmangur vdekjen në një sulm si “mish për top”.
“Duhet të bëjmë diçka tashmë, unë duhet të largohem nga këtu, nuk e di se si, por ne duhet ta bëjmë”, i thotë ushtari rus gruas së tij.
Thirrja u publikua nga projekti shtetëror i Ukrainës “dua të jetoj”, i cili është krijuar për të lehtësuar dorëzimin vullnetar të ushtarëve rusë.
Gruaja e tij shkoi në zyrën e komandantit për të mësuar nëse ai ishte shpallur në kërkim, por mësoi se askush nuk po e kërkonte zyrtarisht.
Dezertorët dhe shmangësit e luftës janë më të lehtë për t’u kapur dhe për t’u kthyer me forcë në njësitë e tyre.
Pasi atje, ata shpesh hidhen në një gropë ndëshkimi, dërgohen në misione vdekjeprurëse ose thjesht ekzekutohen në vend.
“A e kupton situatën? Mund të më mbyllin, ndoshta më kanë listuar tashmë si ‘të zhdukur’ dhe kaq”, thotë ai, duke shtuar, “mund të më shënojnë ashtu dhe nëse paraqitem, ata thjesht do të më heqin qafe dhe kaq. Do të jem po aq i mirë sa i vdekur, sikur të mos ekzistoja kurrë”.
“Ne kishim njerëz që ishin larguar për 8-10 muaj, duke jetuar në Lysychansk. Pastaj ata u kapën, dhe kaq! Ata nuk u vunë në gjyq, nuk u burgosën, thjesht u hodhën përsëri në njësi! Askush nuk foli me ta! Asnjë pyetje, asgjë – vjen komandanti, i merr dhe kaq! Këtu nuk ka ‘polici’ ose ‘autoritet… nuk ka asgjë”, shtoi ushtari rus.
Sipas tij, çelësi është kalimi i kufirit rus; një herë atje, askush nuk do ta kërkojë më.
“Ata që dalin me leje askush nuk i kërkon. Nga 10 persona që largohen, vetëm 1 ose 2 kthehen”, shtoi ushtari, i cili ka ende frikë të rrezikojë. /Telegrafi